Ανατολικός Όλυμπος
Σταυρός-Μάννα-Σέλωμα

Η διαδρομή από το καταφύγιο Σταυρού μέχρι το Σέλωμα μέσω της πηγής Μάννα είναι μια από τις πιο πλούσιες σε εικόνες μικρές διαδρομές του Ολύμπου. Απευθύνεται σε όσους θέλουν μια σύντομη και χωρίς μεγάλες υψομετρικές διαφορές διαδρομή, στα δάση της μεσαίας ζώνης του Ολύμπου, περνώντας από νερά και ρεματιές. Σημαντικό είναι επίσης ότι, εξασφαλίζει σύνδεση με άλλες κύριες διαδρομές του βουνού, όπως για παράδειγμα, με τη διαδρομή Κορομηλιά-Σέλωμα, αλλά και με τη διαδρομή Σέλωμα-Πετρόστρουγκα και στη συνέχεια, με το Οροπέδιο των Μουσών. Ειδικά το πρώτο μέρος της διαδρομής, από το καταφύγιο μέχρι την πηγή Μάννα, είναι τόσο εύκολο, που μπορεί να γίνει από πεζοπόρους κάθε ηλικίας και φυσικής κατάστασης.

Η διαδρομή ξεκινά από το καταφύγιο Σταυρός (καταφύγιο Δ. Μπουντόλας) και μετά από μια μικρή κάθοδο λίγων μέτρων φτάνουμε σε ώμο με παλιά ποτίστρα, που κάποτε τροδοφοτείτο από τον υδραγωγό της Μάννας. Πράγματι, βρισκόμαστε πάνω στον άξονα του παλιού υδραγωγείου από την σημαντική πηγή Μάννα προς το Λιτόχωρο. Αυτόν τον άξονα θα ακολουθήσουμε ανάδρομα στη ροή του νερού, για να φτάσουμε στην πηγή. Το μονοπάτι, που εκτελεί ταυτόχρονα χρέη οδού προσπέλασης της μάστευσης της Μάννας, δρόμου εξυπηρέτησης της συντήρησης του υδραγωγού και βασικού μουλαρόδρομου για το Σέλωμα, είναι πλατύ και ανηφορίζει με σταθερή και πολύ μικρή κλίση, αγκαλιάζοντας όλες τις πτυχώσεις μιας μεγάλης πλαγιάς, πυκνά δασωμένης από οξιές.

Πρόκειται για υδραγωγείο, οπότε η κλίση είναι ακριβώς όση χρειάζεται το νερό για να διατηρεί μια σταθερή ταχύτητα για την ανάλογη παροχή. Σε όλη την πορεία μας, ο αγωγός βρίσκεται κρυμμένος σε μια παλιά πετρόχτιστη κοίτη στα αριστερά του μονοπατιού και δεν διακρίνεται, ούτε είναι προσπελάσιμος πουθενά. Το μοναδικό σημείο που η χάραξή του διαφοροποιείται από το μονοπάτι, κάνοντας αισθητή την ύπαρξη του τεχνικού έργου, το συναντάμε σε απόσταση περίπου 1.8 χλμ από την αρχή της διαδρομής, όπου για να διατηρηθεί η ισοκλινής όδευση, οι τεχνικοί διάνοιξαν ένα σύντομο όρυγμα στον ελάχιστα συμπαγή βράχο του πρανούς.

Λίγο μετά το όρυγμα συναντάμε χωματόδρομο: η πηγή Μάννα και η ρεματιά που την κρύβει βρίσκονται ακριβώς δεξιά μας. Το σημείο γένεσης της πηγής δεν είναι σαφές και η ροή που έχει απομείνει από την υδρομάστευση προέρχεται από ποικίλες μικρές αναβλύσεις. Δίπλα υψώνεται μια δεξαμενή σταθεροποίησης της ροής (υψ. 920 μ.). Το νερό πάντως που αναβλύζει είναι προφανώς πόσιμο.

Το σκέλος Μάννα-Σέλωμα, που αρχίζει από εδώ, είναι μια μακριά ανηφορική τραβέρσα που καταλήγει στα 1100 μ., χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο. Το μονοπάτι κερδίζει σταθερά ύψος μέσα σε δάσος μαυρόπευκων και βγαίνει σε ξέφωτο, λίγο κάτω από το Σέλωμα: στην πραγματικότητα είναι η κατάληξη ενός παλιού δρόμου που φτάνει εδώ από τη δεξαμενή στο Σέλωμα.
Στο Σέλωμα συναντάμε τα μονοπάτια από Κορομηλιά και προς Μπάρμπα, καθώς και τον παλιό δασικό δρόμο από τη Γκορτσιά, που δεν είναι πλέον βατός λόγω του "πάρκινγκ" για μουλάρια που έχουν εγκαταστήσει καταμεσής του οι μουλαράδες λίγο μετά τη Γκορτσιά.
Όλη διαδρομή είναι καλά σημαδεμένη με κόκκινα σημάδια και πινακίδες στα κρίσιμα σημεία.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος