Βλάστηση του Νοτίου Πηλίου

Το Νότιο Πήλιο έχει μια πολύ διαφορετική γεωγραφία από το υπόλοιπο Πήλιο: είναι μια λοφώδης χερσόνησος, με σαφώς πιο Μεσογειακά χαρακτηριστικά κλίματος και βλάστησης.

Η πιο έντονη διαφορά στη βλάστηση του Νοτίου Πηλίου σε σχέση με την πιο ορεινή ζώνη είναι η απουσία της οξιάς και η παρουσία του πεύκου. Τα πευκοδάση του Νοτίου Πηλίου έχουν υποστεί πολύ μεγάλες απώλειες στη φάση της διεκδίκησης των γεωργικών πόρων από το δάσος, και οι εκτάσεις αυτές σπάνια επανήλθαν, μετά την απόσυρση των αγροτών και των κτηνοτρόφων: συνήθως τη θέση των πεύκων παίρνει ένας ψηλός, αδιαπέραστος θαμνώνας με κουμαριές, αριές, γλυστροκουμαριές, ρείκια, αρκουδόβατους, βάτα και κατά τόπους πουρνάρι και κέδρα.

Στην πολύ ισχυρή επέκταση αυτού του θαμνώνα βοηθά και η κλιματική επιρροή της θάλασσας που φτάνει εύκολα στον άξονα λοφοσειράς και μαζί με τις ρεματιές διαμορφώνει συνθήκες που ευνοούν την αναγέννηση της βλάστησης.

Θαμνώνες και φρύγανα

Το πευκοδάσος

Η ρεματιές του Νοτίου Πηλίου

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές βλάστησης στο Νότιο Πήλιο, είναι τα συμπλέγματα αναρριχώμενων θάμνων που συναντάμε στη ζώνη γύρω από τις ρεματιές. Οι ζώνες αυτές ευνοούνται από δύο συμπληρωματικούς παράγοντες: το δύσκολο ανάγλυφο αποτρέπει τις ανθρώπινες παρεμβάσεις και έτσι γύρω από τον άξονα της ρεματιάς δεν ασκούνται υλοτομίες και γεωργικές δραστηριότητες, ενώ παράλληλα οι κλιματικές συνθήκες υποστηρίζουν την ταχεία αύξηση των φυτικών σχηματισμών - και την άμεση επούλωση των σποραδικών ανρθώπινων παρεμβάσεων.

Η ζώνη γύρω από τις ρεματιές καλύπτεται συνήθως από συστάδες ψηλών πεύκων ή ψηλών θάμνων. Κατά μήκος της ρεματιάς, συναντάμε επιμήκεις συστάδες ή συδενδρίες πλατάνων (Platanus orientalis). Κατά τόπους ανατπύσσονται συμπαγείς ομάδες ιτιάς (Salix alba), ενώ συναντάμε και διασπαρτα άτομα σκληθρου (Alnus glutinosa).

Πάνω στα πεύκα αναρριχώνται βάτα (Rubus sp.), κισσοί (Hedera helix) και κυρίως αρκουδόβατοι (Smilax aspera). Τα ρέοντα συμπλέγματα των αρκουδόβατων ενώνονται από κορμό σε κορμό και σχηματίζουν αδιάπεραστα πλέγματα αγκαθωτών φυλλωσιών.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος