Πηγές και κρήνες στο Menalon Trail

Το Μαίναλο είναι μια περιοχή με πολλά υπόγεια νερά και πηγές. Τόσο τα χωριά, όσο και τα μονοπάτια είναι κατάσπαρτα από ωραίες πετρόχτιστες κρήνες.
Σε όλη η διαδρομή του Menalon Trail, ο πεζοπόρος θα βρεί πολλές κρήνες, με πεντακάθαρο, δροσερό νερό. Μοναδική πηγή που στερεύει το καλοκαίρι είναι η Κοσκίτσα, στο 3ο σκέλος (Ζυγοβίστι-Ελάτη), αλλά θα βρείτε νερό πριν και μετά (στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου και στο Παλαιοχώρι, αντίστοιχα).

Το πιο προικισμένο, από πλευράς πηγαίων νερών, χωριό είναι αναμφίβολα η Δημητσάνα. Εκτός από το μεγάλο Κεφαλάρι στον Αγιώργη, που κινεί σειριακά τις υδροκίνητες βιοτεχνίες του χωριού - σήμερα ενταγμένες στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης -, η Δημητσάνα υδρεύεται από πολλές ακόμα πηγές, που αναβλύζουν ανάντι του οικισμού και τροφοδοτούν τις κρήνες των συνοικιών.

Η Στεμνίτσα υδρευόταν από τη μεγάλη πηγή Μάννα, που τροφοδοτούσε πέντε μεγάλες πέτρινες κρήνες, διανέμοντας τον πολύτιμο πόρο στις πάνω συνοικίες, ενώ οι κάτω συνοικίες είχαν δικές τους πηγές, όπως τη Δραγουνέρα, μεγάλη δίκρουνη κρήνη πάνω στον παλιό ημιονικό δρόμο προς το Ελληνικό και το οροπέδιο της Μεγαλόπολης.

Στη διαδρομή Στεμνίτσα-μονή Προδρόμου θα βρούμε μια καλοφτιαγμένη, πετρόχτιστη κρήνη που προσφέρει το νερό της μικρής πηγής Καμάρι. Το νερό της πηγής συγκεντρωνόταν σε παρακείμενη δεξαμενή, από όπου παλιότερα ποτίζονταν τα κηπάρια της περιοχής. Πιο χαμηλά, μπροστά στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα θα βρούμε μεγάλη δίδυμη κρήνη με άφθονο νερό.

Στο μεγάλο σκέλος Ζυγοβίστι-Ελάτη, θα περάσουμε από τη θέση Παλιοχώρι, όπου μεγάλη κρήνη, σημείο αναφοράς του παλιού συνοικισμού Εφτά Ψωμιά και ταυτόχρονα σημείο συνάντησης και ανάπαυσης όλων των διερχόμενων, ντόπιων και ξένων. Η κρήνη έχει πάντα άφθονο και κρύο νερό.

Στη διαδρομή Ελάτη-Βυτίνα, πέραν της ωραίας κρήνης Μακρίνου, θα βρούμε και τη μεγάλη πηγή Πυργάκι, σήμερα πλήρως μαστευμένη.

Στη Βυτίνα, αξίζει να αναφέρουμε τη μνημειακή κρήνη Αρτότση, μία από τις τρείς πηγές που ύδρευαν την κώμη μέχρι να γίνει το υδραγωγείο από το Μεθύδριο.

Κοντά στη Νυμφασία, εκτός από τη μικρή πηγή Βρυσούλα, αξίζει να επισκεφθούμε τις λιθόκτιστες ανακατασκευασμένες κρήνες Καρυδιά (αρχική κατασκευή του 1824) και Μούσγα (1876), που βρίσκονται στο δρόμο προς τη μονή Κερνίτσας.

Η πλέον αξιομνημόνευτη πηγή νερού στο 6ο σκέλος (Βυτίνα-Μαγούλιανα) είναι η παλαιότατη κρήνη στο ασκηταριό της Σφυρίδας. Η πηγή αναβλύζει και κυλά πάνω και μέσα στο βαρύ βράχινο τοίχο της βραχοσκεπής που στέγει το μονΰδριο.

Κρυμμένη κάτω απο το επίπεδο του δρόμου, η βρύση του Κολοπανά ήταν παλιότερα το κύριο σημείο ύδρευσης των Μαγουλιάνων. Η πεντάκρουνη κρήνη πλαισιώνεται από τρεις στιβαρούς πεσσούς που κλείνουν με τόξα.

Αντίστοιχα, το Βαλτεσινίκο έχει πολλά πηγαία νερά και ανάλογες κρήνες. Μία από αυτές, ο Μαλικάς, μας περιμένει στην κάτω είσοδο του οικισμού, όπως ερχόμαστε από τα Μαγούλιανα.

Στο μονοπάτι προς τα Λαγκάδια, περνάμε κοντά από την μεγάλη Κρύα Βρύση. Κατηφορίζοντας προς τα Λαγκάδια, συναντάμε την πηγή Κούμπλιζα, κομψή και δροσερή υπόμνηση των μεγάλων μνημειακών κρηνών που θα βρούμε μέσα στο χωριό.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος